Woensdag, 17 mei 2023 – Gecko Canoeing – Katherine river

De wekker gaat vroeg in Cabin-den Boer…. 05.45 uur. Om 7.30 uur worden wij nl. bij het Gecko depot verwacht. En voor dat soort afspraken willen wij niet te laat zijn. Gisteravond een grondige selectie gemaakt van wat we mee moeten nemen. Van Nitmiluk naar het Gecko depot in Cossack is een 44 km rijden (40 minuten). Voor ons reken ik een uur. Better safe than sorry. Dus, veel te vroeg (inclusief wat zoekwerk) komen we om 7.10 uur bij Gecko aan. Eigenlijk niet meer dan een oude loods in de middle of nowhere. Wel mooie locatie; daar houden we van 

We worden al vlot gespot en toegezwaaid waar we de auto moeten parkeren. Aldaar ontmoeten we Snowy, onze gids voor deze trip. Andere reizigers die zich ook aangemeld hadden voor deze trip hebben de boel gecanceld. Houdt in, het wordt een privé tocht van ons met Snowy. Jippie!! Op zich zijn dit soort trips erg leuk om te doen, maar je moet het ook wel wat treffen met de groep waar je in terecht komt. Nou…. Dat is nu niet aan de orde. We gaan maar met z’n drieën. We krijgen vlot onze inpakinstructies. Onze spullen moeten in waterdichte zakken en dan wordt er vlot vertrokken. Dennis (en wat een mooi figuur is dat ) brengt ons naar het vertrekpunt aan de Katherine river. We hobbelen met een outdoor truck en aanhanger met kajaks naar het startpunt. Aldaar worden we de kajaks geladen en krijgen we de snelcursus / instructies kanoën. Wat ik ook al wel gezien heb is dat je bij het vertrekpunt gelijk de eerste stroomversnelling hebt. Alle uitleg ben je dan direct vergeten en maak je alle beginnersfouten die er maar zijn. Phoe… dat kan nog wat gaan worden. 

Even voor de goede orde trouwens, de Katherine River is leefgebied van krokodillen. Zowel freshies als salties. We gaan het meemaken. Laten we eerst maar eens proberen om in de kajak te blijven. Al snel zijn we vertrokken. Natuurlijk halen we onderweg allebei een nat pak door met kajak en al onderste boven te gaan. Na zo’n te water lating moet je wel naar de kant om de laadruimtes van je kajak leeg te dweilen. Anders wordt heel je spullenboel kletsnat. En dat wil je niet, want dat zijn ook je swag en slaapzak…

De tocht is gelijk mooi. Snowy zet het tempo en last mooie pauzes in. Voor de lunch wordt er een kampvuur gemaakt, thee gezet en sandwiches gemaakt. We zien een prachtige rivier, veel vogels en wallabies die af en toe op de kant voorbij springen. Rond half drie wordt er een kampeerplek gezocht. De tijd tot zonsondergang hebben we nodig om eventueel natte spullen te drogen en ons kamp op te bouwen. Om half 7 gaat de zon onder en bakt Snowy ons avondeten op het kampvuur. We eten vandaag heerlijke Barramundi filet die Snowy bij een bevriende visser op de kop heeft getikt. Daarbij een lekkere salade en cake als toetje. 

Het is inmiddels helemaal donker als we onze bordjes leegschrapen. We trekken nog een fles wijn open die Jan en ikke meegenomen hadden bij ons kampvuur. We delen verhalen en belevenissen met Snowy en kort na 8 uur kruipen we in onze swags voor onze eerste nacht onder een fantastische sterrenhemel. Hoe gelukkig kun je zijn….

Donderdag, 18 moet 2023 – dag 2 op de Katherine river

Wekkers worden er niet gezet hier in de bush… De zonsopkomst is je wekker. Alhoewel… Het is nou ook weer niet dat we in één ruk de nacht zijn doorgekomen. Eenmaal in onze swag gisteravond zijn we happy onder de sterrenhemel, maar je kunt niet zeggen dat in een swag slapen met heel veel comfort komt. Je ligt in je swag op een zelf opblaasbaar matrasje. Dat zelf opblaasbaar is overigens ook een relatief begrip. Ik lag in eerste instantie gewoon op de grond voor mijn gevoel. Hoe Jan ligt kom ik snel achter na ik schat twee uurtjes…. Ineens een hoop gedoe naast mij. Jan is zich in zijn swag en slaapzak zo’n beetje aan het verwurgen. Nou, die ga ik daar eerst maar eens uit redden. Aan mijn matje moet trouwens ook maar iets gebeuren. Ik bedenk je dat ik daar zelf ook nog wel lucht bij kan blazen. Dus eerst maar Jan gered van verwurging, in de bosjes een plas gedaan en dan maar eens de matjes extra opblazen. Die van mij blijft mooi vol, die van Jan niet… lek als een mandje. Iets zegt me dat ik voor enigszins nachtrust ik Jan in een goede positie in z’n swag moet zien te krijgen. Dus we gaan wisselen. Jan op mijn hele matje en ikke op…tja..een lek matje. Jan z’n swag maar eerst helemaal opnieuw goed gevouwen en Jan erin geschoven. Daarna mijzelf in m’n swag gerold voor een tweede rondje tukken onder inmiddels ontelbaar veel sterren. Het is wel prachtig. Een paar uurtjes verder volgt een tweede bosjes-plas-ronde, inclusief weer in de swags rollen. En dan worden we na een eerst zwoele en later frisse nacht wakker bij de eerste stralen daglicht. De sterren verdwijnen en we rollen onszelf uit onze swags. 

Snowy is ook al wakker en die heeft het kampvuur alweer opgestookt. We toiletteren weer in de bosjes en kruipen daarna bij het kampvuur voor een bakkie koffie. Dat is nog eens mooi wakker worden! Na de koffie begint Snowy aan het ontbijt; gebakken eieren, toast en spek. Wat een verwennerij in de bush. Na het ontbijt ruimen we ons kamp op. Alles gaat weer in de kajaks. Als de zon eenmaal goed op is, het kamp opgeruimd en de kajaks geladen, glijden we de rivier weer op. We overleven spannende stroomvernellingen, dweilen af en toe weer een kano leeg, maken mooie stops voor thee en lunch en zoeken rond half 3 in de middag weer een plek voor ons volgende kamp. 

Op onze route worden we op meerdere plekken door Snowy gewezen op krokodillen. We zien ze echter niet.. ze zitten onder water. Je kunt de plekken zien aan belletjes die omhoog komen. Onderweg komen we ook een grote krokodillenval tegen. Salties die in deze rivier zitten proberen ze te vangen. Die worden dan in gebied dat meer geschikt is voor salties weer uitgezet. De grootste sensatie beleven we vandaag met Jan die in een stroomversnelling met heel z’n kajak op z’n kop in een boom terecht weet te komen. De boom hing over de rivier. Er was geen ontwijken aan… Ik was er al door en zag Jan door het water drijven en de kajak op z’n kop half in de rivier hangend in de boom. Kostte even wat moeite om het geheel daar weer uit de krijgen. Eerst maar op de kant getrokken en leeg gedweild. Wat uit deze kajak komt, moet eerst maar eens goed drogen in ons tweede kamp. 

Ons tweede kamp ligt vlak voor een stroomversnelling waar we morgen doorheen moeten. Dat wordt morgen een goed begin van de dag. 

We sluiten een prachtige dag twee weer af bij het kampvuur en een wijntje. Snowy heeft wederom een heerlijke maaltijd gemaakt; roast chicken in een Dutch oven. Ofwel, aardappelen, kip en groenten allemaal in een pot in een kolen vuur. Het was echt super lekker. Na het eten weer toiletteren in de bosjes en zoeken we onze swags weer op onder de sterren. Het geeft mij echt een geluksgevoel om dit mee te mogen maken. Meer basic bestaat volgens mij niet. Kakken in de bosjes, slapen op de grond, zand in je swag, vuurtje stoken, jezelf wassen in de rivier. Het is super!

Vrijdag, 19 mei 2023 – dag 3 op de Katherine river

Ik ga het verhaal van dag drie wat kort houden. Het is en blijft prachtig. Zien de rivier per dag veranderen en zowaar… we worden beter in het kanoën. Slaan niet meer als een malle overboord. Weten de kajak in de stroomversnellingen te beheersen en dat geeft een goed gevoel. Mooie stops weer onderweg, en…. Vandaag zien we ook een freshie en een saltie. Dat is toch wel spannend. Kom je net bij een stroomversnelling aangedreven, ziet Snowy een freshie op een zandbank lekker liggen te zonnen. Ik begin als een dolle m’n GoPro in de aanslag te krijgen, moet ook de kajak onder controle houden, die glijdt in z’n achteruit, ik zie de freshie het water induiken, ik ben te laat met m’n GoPro en moet me uit de problemen van de stroomversnelling zien te houden. Belandt zowat in takken en bomen, weet me los te manoeuvreren en ga uiteindelijk achterstevoren door de versnelling. Te laat met de GoPro…

Eenmaal door de versnelling gaan we aan de overkant van waar de freshie te water is gegaan aan de kant voor een kop thee. Nou, dat was wel even spannend. 

Na de pauze en happy met de score van het zien van de freshie vervolgen we onze tocht weer. En dan… gaan we een volgende stroomversnelling door en staat er ineens links op de kant een saltie. En geen kleintje. Hij staat hoog op z’n voorpoten. Ik wil weer naar m’n GoPro grijpen, maar de instructies van Snowy luiden er niet om. Doorpeddelen!! Geen getreuzel, DOOR! Deze saltie staat op alert. Als die te water gaat, gaat het echt spannend worden. We schroeven het tempo dus op en maken dat we bij Saltie uit z’n vizier raken. Een bochtje verder komt de boel weer tot rust. Het was de kers op de kano-taart!! Na twee dagen belletjes in het water voelt dit wel heel echt. Top zeg! 

Om heel de tocht af te maken wordt er op dag drie nog op een mooie plek geluncht. En dan.. helaas, rond half 3 bereiken we onze oppik locatie. Dennis komt ons daar weer met de outdoor truck en aanhanger ophalen. We slepen alle rommel naar boven en laden de aanhanger en de truck. In drie dagen hebben we ongeveer 50 km per kajak afgelegd. Niet te geloven dat de tijd zo snel voorbij is gegaan. Het was prachtig! Een grote aanrader.

Helemaal happy rijden we via Katherine (en ja, weer de Woolworth) terug naar Nitmiluk. Waar we ons uitgebreid douchen na 3 dagen bush. We zijn weer terug in de beschaving.