the henderson farm
Donderdag, 27 september. Vandaag is onze eindbestemming Barmoya. Een route van ruim 400 kilometer over de Bruce highway met een uitgebreide stop bij de McDonalds in Mackay. Want het restaurant met de gouden bogen heeft goed internet. Joehoe! Dus daar even misbruik van gemaakt. En na nog wat proviand inslaan bij de Woolworth karren we verder naar het zuiden met eindbestemming de Henderson Farm in Barmoya. En wat zijn wij op een fantastische plek terecht gekomen!!
Wij waren deze vakantie enigszins ongerust of wij nog wel levende kangoeroes tegen zouden gaan komen. Tuurlijk, we hadden al kangoeroes gezien in het Billabong sanctuary en twee stuks bij Kings Canyon, maar nog niet in grote aantallen. Nou dat is inmiddels veranderd J
Als wij om 16.00 uur aankomen bij de Hendersons worden we bij de ingang opgewacht door een jeep. Er stapt een spraakwaterval van een meiske uit: “Just follow me”.
Die brengt ons naar ons onderkomen van vannacht, een hut aan de rivier. Tijdens het naar de hut rijden zien wij al tenminste 5 kangoeroes door het veld springen. En dat is mooi om te zien. Om trouwens op de Henderson farm te komen moet je zo’n 14 kilometer over een gravel weg. Je rijdt de bewoonde wereld uit en komt in een heuvelachtig gebied terecht met hier en daar een farm. Op de landerijen: koeien.
Goed, eenmaal gearriveerd op de Henderson farm worden wij dus opgevangen door onze spraakwaterval in jeep. Eenmaal bij onze hut pakt spraakwaterval onder het babbelen wat schalen en een mandje uit de jeep. Wisten wij ook niet, maar blijkbaar is ons verblijf inclusief avondeten en ontbijt. Op de schalen: steak, kip, gekookte aardappelen en salade. In het mandje ons ontbijt voor morgenochtend: eieren, melk, brood, saucijzen, jam en boter. Het is allemaal voorzien. Bij de hut een BBQ of je maakt het gewoon allemaal in je keuken klaar.
Oh ja…of je ook even een keuze wilt maken: witte of rode wijn, of een sixpack bier. We kiezen voor de witte; bier hebben we zelf bij.
Hoppa, we schuiven al het eten in de koelkast en gaan eerst maar eens op onderzoek uit en wandelen naar de rivier. Daar spotten we gelijk een schildpad. Het loopt inmiddels tegen zonsondergang en dat gaat hier prachtig worden over de landerijen. Het eten stellen we nog maar even uit en zo wandelen we met een prachtige zonsondergang over het terrein.
Zien inmiddels meerdere kangoeroes door de velden springen terwijl de hond van de eigenaar ons tegemoet komt lopen en het liefste de hele tijd gekriebeld en geaaid wordt.
We lopen naar het huis van de eigenaar en komen dan nog de parelhoenders en de kat tegen. Die laatste denkt ook, hey cat-lovers! En wil uitgebreid aangehaald worden. Om het beestenspul af te toppen op het erf nog twee kalveren. Dat blijken twee weesjes te zijn, horen wij de volgende morgen van de eigenaar. Hij heeft ze in het veld zonder mama koe gevonden en voedt ze dan thuis op.
De zonsondergang is er één voor in het boekje en na zonsondergang kuieren we terug naar onze hut (komen nog her en der kangoeroes tegen), maken ons eten klaar, trekken de fles wijn open en die gaat in no time leeg. De steak smaakt prima. Met een volle maag en een lege fles wijn kakken we in. Het lukt nog net om de boel aan kant te ruimen, maar dan rol ik met kleren en al aan in bed en vertrek naar dromenland. Het is rond 20.00 uur….
Vrijdag, 28 september. Gisteravond volgens mij enigszins lam rond 20.00 uur in bed gerold met al mijn kleren aan. Alle deuren en ramen van de hut opengelaten en dat resulteert erin dat wij net voor zonsopgang (5.30 uur) wakker worden van rondom de hut fluitende vogels. Wat is zo wakker worden toch heerlijk. No worries at all!!
We rollen uit bed en naar buiten. Zien de zon opkomen en zien 3 herten en alleen nog maar meer kangoeroes. Wat een aanrader dit adres.
We halen ons mandje uit de koelkast en ik begin aan het ontbijt. Je mandje mag dan wel vol zitten, je moet het nog wel zelf klaarmaken. Dus is gooi de eieren, saucijzen en tomaat in de pan, het brood in de broodrooster en zo hebben we in no time een prima ontbijt. We moesten ook wel op tijd uit bed, want om 8.00 uur worden we door de eigenaar van de farm opgehaald voor een rondleiding over zijn farm. De eigenaar blijkt een jonge gast (Ryan) die samen met zijn vrouw de farm runt. Zij zijn inmiddels de 5e generatie op deze farm en stammen af van Engelse emigranten. Ryan heeft landbouwwetenschappen gestudeerd en runt de farm op een ecologische wijze. In zijn oude jeep knorren we over zijn land en hij laat ons het jonge vee zien, de gepensioneerde stieren, zijn paarden en de pubers een stuk verderop. Legt uit hoe het brandmerken in zijn werk gaat en vertelt dat hij op dit moment zo’n 900 stuks vee heeft. Dat loopt met de geboorte van de kalveren binnenkort op tot zo’n 1200 stuks. En over zijn land zie je de groepjes kangoeroes gaan. Die zitten hem niets in de weg. Zijn een mooie afleiding voor de dingo’s. De dingo’s gaan blijkbaar liever achter een kangoeroe aan, dan achter een koe.
Wat een leuk begin van de dag. Aan het einde van de rondleiding zet Ryan ons weer bij de hut af. We nemen de boel nog maar eens goed in ons op en maken dan toch maar eens aanstalten om naar ons volgende adres te gaan in Bargara.
De route naar Bargara is zo’n 360 km en daar nemen we de rest van de dag de tijd voor. De route gaat grotendeels over de Bruce Highway. Rond 16.00 uur komen we in Bargara aan, installeren ons op onze hotelkamer en maken nog een wandeling over het strand.
Met eten doen we niet moeilijk; eten in het restaurant van het hotel en zorgen dat we weer op tijd in ons mandje komen.
Morgen moeten we vroeg uit bed, want ik heb weer eens een whalewatch geboekt. Die vertrekt vanuit Hervey Bay en dat is een 150 km rijden. Om 8.30 uur vertrekt de boot….